De voorzittershamer is overgedragen

Afgelopen maandag heeft Ronald Booijink voor de laatste keer een vergadering van FC Dalfsen voorgezeten waarbij aan het eind de voorzittershamer is overgedragen aan Wladimir Nijenhuis.

Tijd voor een laatste bijdrage van een afscheidnemende voorzitter met een terugblik op de ‘historie’ van FC Dalfsen, een doorkijk naar de toekomst en een persoonlijk noot.

Terugkijken, project afronden en loslaten

Eind 2016 ben ik gevraagd door de besturen van ASC’62 en SV Dalfsen gevraagd om een onderzoek op te starten naar de (financiële) impact van een mogelijke samenwerking voor de jeugdafdelingen. Onder regie van de stuurgroep met Gert Pruim, Alfred Beumer, Michiel Zweers, Jan-Sjirk Rodenboog en mijzelf hebben we vanuit verschillende invalshoeken een mogelijke samenwerking tegen het licht gehouden. Na een positief tussenresultaat in mei 2017 is met inzet van veel en zeer betrokken en gemotiveerde vrijwilligers een half jaar in verschillende werkgroepen gewerkt aan het verder voorbereiden van de samenwerking in de vorm van een gezamenlijke jeugdopleiding (SJO). In november 2017 hebben de leden van ASC’62 en SV Dalfsen vol overtuiging gekozen voor een integratie van de twee jeugdafdelingen. Belangrijkste doelstelling; iedereen laten voetballen op het eigen niveau en zo, in een prettige en veilige omgeving, bij te dragen aan de (voetbal)ontwikkeling van de jeugdleden en het kader.

Na dit ‘formele’ groene licht zijn er grote stappen gemaakt om daadwerkelijk te kunnen spreken van een gezamenlijke jeugdafdeling; een set afspraken tussen ASC’62, SV Dalfsen en FC Dalfsen, de keuzes voor de naam FC Dalfsen en het prachtige en krachtige groen/zwarte tenue en de samenstelling van een jeugdbestuur. Op 15 februari 2018 heeft FC Dalfsen zich voor het eerst naar buiten toe gepresenteerd en is het nieuwe jeugdbestuur onder leiding van voorzitter Peter Reumer gestart met voorbereidingen voor het eerste seizoen (2018/2019); teamindeling, technisch en organisatorisch kader, sponsoren werven, kleding aanschaffen en uitdelen, ‘huisregels’ opstellen enz. Helaas moet Peter Reumer door ziekte in de zomer van 2018 passen als voorzitter. Met alle kennis uit de opstartfase was het voor mij redelijk eenvoudig om als (interim-) voorzitter in te stappen. Gelukkig is Peter weer hersteld en levert hij als adviseur van het bestuur en lid van de technische commissie een waardevolle bijdrage aan de verdere ontwikkeling van FC Dalfsen.

Het eerste seizoen is nagenoeg alle aandacht gericht op allerlei basisvoorzieningen- en afspraken om te kunnen trainen en voetballen en het zwart/groene FC Dalfsen herkenbaar voor alle betrokkenen op de kaart te zetten. Dit is vanzelfsprekend niet in alle opzichten in een vloeiende lijn gegaan, maar dankzij de onvoorwaardelijke inzet van zeer velen gelukkig wel in een stijgende lijn. En wat een mooie 1e seizoenafsluiting hadden we met het ouder/kind toernooi, de penaltybokaal, het kampioenenbal, een geslaagde BBQ en de presentatie van FC Dalfsen Puur! ; het prachtige initiatief om ook kinderen met een beperking samen te kunnen laten sporten.

Met de leerpunten uit het eerste seizoen kunnen we stellen dat het tweede seizoen een voorspoedige start kende. We zien een grotere aanwas bij de kabouters (incl. betrokkenheid ouders), een betere opkomst van de junioren bij vrijwilligerstaken en ook op sportief gebied aansprekende resultaten.

FC Dalfsen voelt voor velen, zeker de jeugdspelers zelf, al (meer) als vanzelfsprekend. De maatregelen rond het corona-virus hebben in maart echter ook het voetbal abrupt stilgelegd. De afgelopen weken hebben we de trainingen weer kunnen hervatten, maar dit seizoen helaas geen grote gezamenlijke afsluitende dag en ook voor het komende seizoen nog volop onzekerheden. Desondanks zijn de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen al wel volop onderhanden, hierover meer in een volgende nieuwsbrief.

Ik heb het opstarten van FC Dalfsen als een ‘project’ gezien en een project kent ook een einddatum. Ik heb ik twee fasen en twee rollen een bijdrage mogen leveren een het stevige fundament dat er nu staat. De basis staat, de belangrijkste (start)doelstelling is gerealiseerd, er is meer dan voldoende potentie en (sportieve) ambitie aanwezig en er ligt een ontwikkelvisie voor de komende jaren. FC Dalfsen heeft onder meer de ambitie uitgesproken om een actieve en verbindende rol te gaan spelen in het verder ontwikkelen en versterken van het sportaanbod voor de jeugd. Dit in nauwe samenwerking met de moederverenigingen SV Dalfsen en ASC’62, overige sportverenigingen, onderwijs & kinderopvang, bedrijfsleven, andere ondersteunende initiatieven en de gemeente Dalfsen. Alleen samen kunnen wij als Dalfser gemeenschap zorgen voor een noodzakelijk, passend en betaalbaar sportaanbod voor alle jeugd. Een nadere uitwerking door onder andere Peter Reumer en Wladimir Nijenhuis is opgenomen in het lokaal sportakkoord ‘een Kerngezond Dalfsen’ en zal de komende jaren worden ondersteund vanuit de gemeente en haar buurtsportcoaches. Ook hiermee bouwen we samen verder aan een vitaal (FC) Dalfsen, dat zich richt op het in een prettige en veilige omgeving ontwikkelen en opleiden van haar (voetballende) jeugdleden en het benodigde kader. Er ligt een mooie toekomst voor FC Dalfsen in het verschiet.

Het was alles overziend een bijzonder boeiend project. Veel nieuwe en vaak leuke enthousiaste mensen ontmoet. Het geeft het energie en voldoening. Ik kan het iedereen aanraden om je eigen talent en beschikbare tijd voor het collectief in zetten. Ik kijk er in ieder geval met tevredenheid en trots op terug.

Ik wil iedereen bedanken voor de bijzondere prettige en constructieve wijze waarop we samen FC Dalfsen op de kaart hebben gezet.

Vanzelfsprekend de besturen van de twee moederverenigingen, de leden van de stuurgroep maar zeker ook Peter Reumer en de medebestuurders van het eerste uur Wim Hulleman, Eddy van der Vegt, Martine Dijsselhof, Marnix van Gelder en Henk van der Top.

Ik wens iedereen die op enig wijze betrokken is bij FC Dalfsen veel succes in de toekomst en in het bijzonder natuurlijk mijn opvolger Wladimir Nijenhuis.

Ronald Booijink